rastiazmaee
راستی آزمایی پیام ارواح
اگرچه احراز هویت قطعی در بسیاری از موارد فقط یک اهمیت فرعی دارد، ولیکن کسب اطلاع از مقام روحی روح مخاطب، یعنی تشخیص نیکان از بدان، همیشه واجد کمال اهمیت است. شخصیت انفرادی یک روح شاید برای ما غالبا بی تفاوت باشد، اما مقام روحی و خصوصیات اخلاقی او همیشه حائز اهمیت است. در تمام مواردی که پیام هایی آموزنده مخابره می شود لازم است در تشخیص مقام واقعی روح مخاطب کمال دقت و مراقبت به عمل آید زیرا تنها ماخذی خواهد بود که معلوم می دارد گفتارش تا چه اندازه سزاوار اعتماد است.
درمورد ارواح آزاد مانند انسانها میتوان از نحوه افکار و گفتارشان به چگونگی خو و معنویتشان پی برد. فرض می کنیم که بیست نامه از بیست نفر ناشناس به دست ما می رسد. با توجه به کیفیت انشا و چگونگی افکار و نشانه های دیگری که در این نامه ها خواهیم یافت می توانیم قضاوت کنیم که از میان نامه نویسان ناشناس کدامیک صاحب معلوماتند یا جاهل، کدامیک با تربیتند یا بی ادب، کدامیک افکاری سطحی یا عمیق دارند، کدامیک جدی یا بوالهوسند، کدامیک مغرور به خویشتن یا فروتن می باشند، و غیره. ارواح ناشناس را هم عینا مانند نویسندگان ناشناس همین نامه ها باید به شمار آوریم و بر مبنای چگونگی مخابراتشان راجع به پایه دانش و کیفیت اخلاقشان قضاوت کنیم. قاعده کلی آن است که گفتار ارواح بدون استثنا با میزان ترقی و تعالی آنها متناسب است. ارواح عالی و پیشرفته نه فقط غیر از نیکویی سخن نمی گویند بلکه گفتارشان مطلقا دور از ابتذال خواهد بود. در این صورت هرگاه در پیامی که نیکو به نظر آید حتی یک اصطلاح جلف یا دور از متانت مشاهده گردد نشانه ای بارز بر بی مایگی و عقب ماندگی روح مخاطب می باشد. گفتار هر شخص بطور کلی معرف روحیه و طبع گوینده است. خواه ازطریق فکری که این گوینده ترجمه به کلام می کند و خواه ازطریق شکلی که برای تفهیم مقصودش به کلام می دهد. در این صورت، حتی هنگامی که روح بخواهد ما را نسبت به مقام واقعی خود بفریبد کفایت می کند چندی با وی گفتگو کنیم تا به درستی بتوانیم حقیقت طبع او را سنجیده و ارزیابی کنیم.
تا مرد سخن نگفته باشد/عیب و هنرش نهفته باشد. (استاد سخن سعدی شیرازی)
ملاطفت و خیراندیشی از خصائص ذاتی ارواح وارسته است که نسبت به انسانها و سایر ارواح هرگز احساس کینه و نفرت ندارند. البته از سستی و زبونی دیگران بسی متاسفند. قطعا لغزش ها را انتقاد می کنند، اما گفتارشان همیشه قرین ملایمت و بدون نیش و عناد است. هرگاه قبول کنیم که نیکان هرگز چیزی بجز نیکو نمی خواهند و نمی گویند نتیجه می گیریم که هر مخابره روحی که حاوی اشاراتی برخلاف اصول احسان و خیرخواهی باشد قطعا نمی تواند به ارواح پیشرفته منسوب شود.
داشتن هوش و دانش علامتی مسلم بر تفوق روح نیست، چون علم و اخلاق همیشه به موازدات یکدیگر پیشرفت ندارند. یک روح ممکن است خوشخو و نیک اندیش اما با معلوماتی محدود باشد و حال آنکه دیگری با داشتن دانش و هوش آنچنان مقام اخلاقی را احراز ننموده باشد.
معمولا پنداشته می شود از ارتباط با روحی که در حیات زمینی نوعی تخصص علمی داشته است بهتر به درک حقایق توفیق خواهیم یافت. پنداری است که البته بسیار منطقی به نظر می رسد، اما متاسفانه همیشه مقرون به حقیقت نیست. تجربه ثابت کرده است که ارواح دانشمند هم مانند سایر ارواح و مخصوصا عناصری که به تازگی آزاد از قالب جسمانی شده اند در دنیای روحی مدتی اسیر پیش ذهنیها و عقاید حیات زمینی به سر می برند و مسلک فکری خود را به مجرد مرگ ترک نمیگویند. افکاری که در دوران حیات زمینی به منزله خوی ثانوی آنها و شاید مایه افتخارشان بوده است بسیار محتمل است که تجلی حقیقت را دربرابر دیدگانشان مانع گردد. البته این احتمال را نمی توانیم یک قاعده کلی بپنداریم، اما درهر حال موردی است که امکان وقوعش را باید متذکر بوده و متوجه باشیم که دانش یک فرد زنده همیشه بر خطاناپذیری روحش دلالت نمی کند.
درمورد تمام پیامهایی که توسط ارواح مخابره می شود بایستی با کمال دقت رسیدگی به عمل آید، یعنی به همانگونه که برای قضاوت یک اثر ادبی عمل می کنیم در مطالعه هر پیام روحی هم باید موشکافی کرده و عبارات و افکارش را تجزیه و تحلیل نماییم. باید بدون تامل هر مطلبی را که متکی به منطق و عقل سلیم نباشد به دور افکنیم و هر پیامی که فاش سازد گوینده اش اغفالگرانه نامی فریبنده عاریه کرده است قلم بطلان بکشیم. ارواح حیله گر وقتی که بدین ترتیب اطمینان یابند که توان اغفال ندارند دیری نمی پاید که نومیدانه ما را ترک می گویند. این طریقه تنها اسلوب اطمینان بخش است که ارواح پیشرفته را از عقب ماندگان مشخص می دارد، زیرا هیچ بیان ناسالم را دربرابر رسیدگی و انتقاد جدی یارای مقاومت نخواهد بود. ارواح پیشرفته نه فقط رنجه از چنان موشکافی نمی گردند بلکه ضرورت سختگیری را خودشان همواره توصیه می کنند، حال اینکه عقب ماندگان نسبت به هرگونه انتقاد معترض بوده و سخت آزرده از هر نوع ایراد می شوند.
یک روح عالی دستوری در این خصوص داده است که اینک از نظر خوانندگان می گذرانیم.
«در مطالعات روانپژوهی هر قدر هم روح مخاطب مورد اعتماد باشد معهذا از مراعات این قاعده کلی که بارها تکرار شده و باز هم تایید می شود هرگز غفلت ننمایید. بدون هیچگونه استثنا هر پیامی را که دریافت شود به دقت تجزیه و تحلیل کنید تا تشخیص حق از باطل معقولا امکان پذیر گردد. از هیچ نکته مبهم یا مظنونی که در متن مخابره به چشم می خورد صرفنظر نکنید، بلکه توضیحاتی مکفی از گوینده بخواهید تا قضاوت سالم میسر شود.»
