khayyam/az/zabane/khayyam

خیام از زبان خیام / 2

فرامرز ملاحسین تهرانی

در بخشی از کتاب «خاطرات یک روح ...» حضور در محفل و مجلس نورانی خیام را یادآور شدیم. اینک به بخشی دیگر از تفسیر و تحلیل رباعیات خیام از زبان خود ایشان میپردازیم که برگرفته از همان کتاب است.

(7)

غم چند خوری به کار ناآمده پیش

رنج است نصیب مردم دوراندیش

خوش باش و جهان تنگ مکن بر دل خویش

کز خوردن غم قضا نگردد کم و بیش

نگرانی برای آنچه احیانا ممکن است در آینده پیش آید قرین عقل و منطق نخواهد بود، زیرا چه بسیار است پیش¬بینی¬هایی که هرگز به وقوع نیابد و یا احیانا معکوس آن به وقوع بپیوندد. از این گذشته آیا غم و اندوه زودرس هرگز مانع پیشامدها می¬شود؟ و یا درد آینده را هرگز دوا می‌کند؟ جز اینکه تلخکامی فعلی را سبب شود، آیا هراس از آنچه مجهول است حاصلی دیگر خواهد داشت؟ اگر به حدس قوی اتفاقی نگران¬کننده را برای روز دیگر پیش¬بینی می¬کنید بدون ترس و یا اندوه بکوشید برای دفع شر یا کاهش وخامت آن را منطقی و معقول بیابید، نه اینکه پیشاپیش به ماتم اندر شوید و قدرت چاره¬جویی از خود سلب نمایید. 

این رباعی مربوط به دوره¬ای است که معتقدات دینی و احکام قضا و قدر را پیرو بودم و در بیت دوم گفته¬ام در هر حال همیشه شادمان باش و زندگی¬ات را قرین تلخکامی مگردان، چون مسلم است شادی یا نگرانی تو تغییری در قضا و قدر ندهد و سرنوشتت آنچه باشد بدون دخالت تو اجرا گردد.

 

ادامه مطلب ...

khayam/az/zabane/khayam

خیام از زبان خیام

فرامرز ملاحسین تهرانی

در بخشی از کتاب «خاطرات یک روح ...» حضور در محفل و مجلس نورانی خیام را یادآور شدیم. اینک به بخشی دیگر از تفسیر و تحلیل رباعیات خیام از زبان خود ایشان میپردازیم که برگرفته از همان کتاب است.

(2)

آن به که در این زمانه کم گیری دوست

با اهل زمانه صحبت از دور، نکوست

وانکس که تو را به جملگی تکیه بر اوست

چون چشم خرد باز کنی دشمنت اوست

این رباعی اندرزی است که مردم را از رفاقت های بسیار نزدیک برحذر می دارد و فاش می سازد که غالبا دوستان صمیمی بالاخره یکدیگر را می فریبند.

هیچ لازم نیست عزلت اختیار کنید یا معاشرت با آشنایان را به کلی ترک گویید، بلکه آسوده با همه کس صحبت بدارید ولی هرگز اعتماد به کسی نسپارید. شما از اشخاصی که نمی شناسید یا از دور می شناسید معمولا فریب نمی خورید و حال اینکه چه بسیار اوقات ازطرف افراد مورد اطمینان تان ازلحاظ مادی یا اخلاقی زیان هایی متوجه تان می شود. حتی اعتماد به نفس خودتان هم جایز نیست چون چه بسیار اوقات که به تحریک پاره ای امیال و غرایز حیوانی، شما را منحرف ازطریق صواب می سازد. پس فقط عقل و نیروی تمیز است که در هر مورد بایستی به کار آید تا نیک از بد جدا و مشخص گردد.