نظام حاکم بر عالم روح
منبع: کتاب انسان روح است نه جسد
البته در عالم روح از مشکلات و نظام های سیاسی که ما در روی زمین می شناسیم خبری نیست ولی نظام حاکم در مناطق پیشرفتۀ آن عالم محکوم به قوانین طبیعت هستند که به طور قاطع و برندگی عمل می کنند. و به هر انسانی مکان لایق او را برحسب چگونگی رشد عقلی و اخلاقی او تعیین شده می دهند. پس در آن مراحل به طوریکه برای ما در روی زمین حاضر می شوند,تصادف و یا انفعالات جاذبه اثر ندارد. بلکه خود انسانیت است که در اثر رشد عقلی و تکامل اخلاقی جای خاص خود را در آنجا تعیین می کند. به همین جهت است که روح د.توماس در کتاب محقق روحی میشل ساگ به نام "ارتقاء در وجود" می گوید: سلطان غوغا و آشوب در نزد شما زمینی ها مقام بس بزرگی دارد که با همۀ وسایل مربوط به خود از قبیل جنگ و سیاست, افکار و اعمال شما را تحت الشعاع خود قرار می دهد. پس جهان شما یک جهان مضطرب, پرآشوب و متلاطم است که امواج خیر و شر در آن با هم وجود دارند و شما را هر کدام به طرف خود می کشانند. ولی در جهان ما از این آشوب خبری نیست. زیرا شر در نخستین سپیده دم روز دوم مرگ, از خیر جدا می شود و از هم شناخته می گردند و هر کدام از ارواح, روی قانون ارتقاء به سوی مکانی که رشد عقلی و ادبی او تعیین کرده می روند. بعد هر کدام از آن ها به تدریج به مراحل بالاتری صعود می نمایند. زشتی ها به تدریج پنهان می شوند. هر انسان ناموس غریزی خود را درک می کند و در برابر آن تسلیم می باشد.
منبع: کتاب انسان روح است نه جسد
البته در عالم روح از مشکلات و نظام های سیاسی که ما در روی زمین می شناسیم خبری نیست ولی نظام حاکم در مناطق پیشرفتۀ آن عالم محکوم به قوانین طبیعت هستند که به طور قاطع و برندگی عمل می کنند. و به هر انسانی مکان لایق او را برحسب چگونگی رشد عقلی و اخلاقی او تعیین شده می دهند. پس در آن مراحل به طوریکه برای ما در روی زمین حاضر می شوند,تصادف و یا انفعالات جاذبه اثر ندارد. بلکه خود انسانیت است که در اثر رشد عقلی و تکامل اخلاقی جای خاص خود را در آنجا تعیین می کند. به همین جهت است که روح د.توماس در کتاب محقق روحی میشل ساگ به نام "ارتقاء در وجود" می گوید: سلطان غوغا و آشوب در نزد شما زمینی ها مقام بس بزرگی دارد که با همۀ وسایل مربوط به خود از قبیل جنگ و سیاست, افکار و اعمال شما را تحت الشعاع خود قرار می دهد. پس جهان شما یک جهان مضطرب, پرآشوب و متلاطم است که امواج خیر و شر در آن با هم وجود دارند و شما را هر کدام به طرف خود می کشانند. ولی در جهان ما از این آشوب خبری نیست. زیرا شر در نخستین سپیده دم روز دوم مرگ, از خیر جدا می شود و از هم شناخته می گردند و هر کدام از ارواح, روی قانون ارتقاء به سوی مکانی که رشد عقلی و ادبی او تعیین کرده می روند. بعد هر کدام از آن ها به تدریج به مراحل بالاتری صعود می نمایند. زشتی ها به تدریج پنهان می شوند. هر انسان ناموس غریزی خود را درک می کند و در برابر آن تسلیم می باشد.
