honar/dar/honar

بخش هایی از کتاب الکترونیکی خاطرات یک روح از لحظه قبض جان تا رسیدن به منزلگاه ابدی

هنر در هنر

فرامرز ملاحسین تهرانی
از باغ خارج شده و در فضای شهر قدم زنان به یک ساختمان عظیم و مدرنی رسیدیم که مکان یک موزه هنری با مجموعه فراوانی از آثار هنری متعلق به ارواحی بود که در حوزه های گوناگون رشته هنر ازجمله نقاشی، مینیاتور، خطاطی و طراحی، گچ بری، مقرنس کاری، مجسمه سازی، حکاکی روی فلز، دواتگری، ساخت زیورآلات، طلاکوبی روی فولاد، قلم زنی، ملیله کاری، حصیربافی، خاتم کاری و دیگر هنرها و صنایع  دستی به خلق آثار هنری حقیقتا بی همتایی فعالیت داشتند. من از این همه اثر فاخر که هرکدام سبک و سیاق خاص هنری خود را داشت در حیرت فرو رفتم و انگار برق وجلا و نورانیت این موزه بزرگ و معظم بود که فضای گسترده این نمایشگاه مدرن و زیبا را درخشان و نورانی کرده بود. پایین هر اثری امضای روح صاحب اثر حک شده بود همراه با توضیحاتی که صاحبان این آثار برای تکمیل اثرشان برای بازدیدکنندگان نوشته بودند. لازم است در اینجا توضیح دهم که من با آنکه الان به یاد ندارم با چه زبان و حروف الفبای کشوری این توضیحات نگاشته شده بود، اما خوب می توانستم آن نوشته ها را بخوانم. فقط این را میدانم که آن توضیحات به زبان فارسی یا انگلیسی یا زبان خاص یک جغرافیا و منطقه ای از سیاره زمین نبود، بلکه یک نوع حروف الفبای القایی بود که به محض اینکه شما آن سطور را نگاه می کردی می توانستی از فحوا و پیام و معنای آن آگاه گردی.

در بخشی دیگر از آن موزه، سالنی بود که بهترین و جدیدترین آثار هنرمندان سیارات خاکی را به معرض نمایش گذاشته بودند. وقتی وارد آن سالن شدیم و به آثار هنرمندان دنیا توجه کردم، معدودی از آنها را البته نه در حد آثار هنرمندان بهشتی، بلکه نزدیک به آن یافتم و حتی نام هنرمندان دنیایی آنها را زیر هر اثر هنری مشاهده نمودم. هنرمندانی که خودشان هم نمی دانند که آثارشان علاوه بر گالری های دنیا در موزه های اقالیم بهشتی نیز به نمایش گذاشته شده است.