pasokh/be/soalat/ghesmateh8

پاسخ به سوالات

قسمت هشتم

سوال اول از خانم فرزانه

با سلام. درمورد رفتن به قبرستان ....جدیدا صوتی شنیدم از استاد الهی قمشه ای..که نیازی نیست سر مزار بروید.من توجیه شدم. ولی مادرم مدام میگه بریم پنج شنبه ها...واقعا رفتن ما بر سر قبور مفید است یا خواندن قران و دادن خیرات کفایت میکند؟!چون واقعا بعضی مواقع ....فرصت نیست که به قبرستان برویم.از طرفی مادرم میگه بهزاد ناراحت میشه ما نریم این هفته ......منم مجبور میشم برم ....دوست دارم راهنمایی بفرمایید....وتشکر و سپاس ویژه که با حوصله جواب سوالات ما را میدهید.

پاسخ: اگرچه روح عزیزانمان پس از مرگ به جهانهای روحی رحلت می کنند اما کالبد جسمانی آنان در مزارشان می تواند الهام بخش کسانی باشد که برای دقایق و ساعاتی قصد چشم پوشی از زخارف و دغدغه های دنیایی را داشته و متوجه عوالم معنا و روح گردند. بعضی اشخاص در اماکنی مثل قبرستان یا امامزاده ها، قادر به تمرکز بهتر فکر و تمدد اعصاب هستندد و این بهترین فرصتی است که می باید در اختیار آنان قرار داد. بله حضور چنین اشخاصی که اعتقاد و ایمان به فضای روحانی قبرستان ها و امامزاده ها را دارند، برایشان واقعا مفید بوده و باید اجازه داد تا آنان در این مکانها که راحتتر می توانند با روح عزیزانشان در ارتباط بوده و با آنها تماس داشته باشند، حضور یابند. اما شما بنابر اعتقاد و آگاهی تان هرجا که مایلید و راحت تر هستید می توانید با عزیزانتان ارتباط برقرار کنید. درواقع آنها همه جا هستند هم در خانه و هم بر سر مزار خویش. هرکجا که ذهنی درگیر احساس ارتباط با ارواح باشد، روح نیز همانجا حاضر خواهد بود.

pasokh/2

پاسخ به سوالات (بخش دوم)

فرامرز ملاحسین تهرانی

سوال اول از ح. ربیعی

بنده از وضعیت خودم گله مندم و خیلی در زندگی محنت و رنج درونی کشیدم از ابتدای زندگی و کودکی به این زندگی علاقمند نبودم از ده سالگی یادم هست که وقتی به مدرسه میرفتم اصلا نمی پسندیدم و در راه می گریستم الان چهل سال دارم با کوله باری بسیار پر گناه و نمی دانم چه کنم آخر جواب خدا را چه بدهیم. بنده هم وبلاگی دارم در مورد دعا است و خودم روزانه چند نامه برایم می آید و سنگ صبور دیگرانم اما آنها نمی دانند که خودم هم غم دارم الحمدلله محتاج مایحتاج زندگی نیستم و از وضع مالی معتدلی برخوردارم، اما چه کنم گاهی خودم میگویم بروم اما نمیشه که...

بنده یک فردی هستم که دعوت کننده مردم به معنویت هستم اما خودم احتیاج دارم که استاد دیگری به من معنویت دهد. استاد جملاتی بفرما و به صبر من برای ادامه مسیر زندگی بیفزای که میبینم بشریت نابود شد پس واقعا نمی دانم هدف از خلقت چه بود. احساسم را بیان نمودم بیصبرانه منتظر پدیده زیبای مرگ هستم...