tabaghate/roh

بنام خدا

طبقات روح

فرامرزملاحسین تهرانی

وسعت جهان های روحی بسیار بسیار عظیم تر و پهناورتر از آن چیزی است که در تصور و تخیل هر انسانی بگنجد. در واقع طبقات روحی در جهان های غیب با طول موج های متفاوت،  محل و ماوای بسیاری از ارواحی است که متجانس با آن طول موج و متناسب با آن طبقه محشور گشته اند. درواقع آن عاملی که سازنده هر یک از طبقات روحی است برخاسته از اراده ارواحی است که با یکدیگر تشکیل یک عشیره و طایفه روحی را داده اند و از آنجا که قدرت تفکر و اراده ارواح در نوع چیدمان و آرایش دنیایی که در آن به سر میبرند، سازنده آن جهان روحی است، پس هر طبقه از دنیاهای ماورای جهان مادی، شکل گرفته از یک طیف موجی منحصر به خود می باشد.

  پس از مرگ هر روحی بنابر فراخور ایدئولوژی و نظام فکری که از آن برخوردار است به مکان و محلی مخصوص از جایگاه زندگانی خویش جذب می شود. به مکانی که مردمانش دقیقا و یا نزدیک به او  می اندیشند و امواج فکری آنان همانند و یا نزدیک به طیف امواج موجی  است که به سوی آنان کشیده میشود. درواقع ما نه یک جهان روحی بلکه جهان های روحی بیشماری داریم که ارواح ساکن در آن جهانها با همان ایدئولوژی و جهان بینی و دین و آیینی که در دنیا زندگی میکردند، در این جهانها نیز تشکیل یک طایفه و عشیره روحی را داده و لزوما با  امام و رهبر فکری و دینی خود محشور خواهند بود.

بهشت ادیان در دنیاهای اسرارآمیز غیب برپا گشته  است و ارواح صاحب هر دین و آیینی با تجمع در جهان روحی مخصوص به خود تحت تعالیم ارواح متعالی و فرشتگان الهی به ادامه زندگانی سعادتمند و طی طریق در مسیر تکامل روحی تعلیم و آموزش می بینند تا به حقیقت مشترک ادیان و الهیات محض آگاهی و معرفت یابند.

از یکی از ارواح متعالی درا ین زمینه سوالی شد، که چنین پاسخ داده اند:

- انسان به محض مرگ دارای هوش و  حواس برتر بینایی و شنوایی و قوای فکری می گردد. اما هنوز همان ایدئولوژی و آیین و ارزشهای معنوی  قبل از مرگ را حفظ کرده و بلکه مطابق همان آیین ها منتظر برخورد عوامل و ارواح الهی با خود میشود و این طور نیست که بعد از مرگ بلافاصله انسان تمام و کمال به ذات و کنه ناب و خالص آیین الهی فارغ از ادیان و مذاهب و ایدئولوژی های دنیایی معرفت پیدا کند.

شناخت ارواح به حقیقت الهیات موقوف به مرور زمان و تحت آموزش هایی خاص است که توسط اساتید روحانی در جهانهای روحی برایشان محقق میگردد که البته این مهم بستگی به درجات تکاملی ارواح ازحیث سواد و معلوماتی که از قبل کسب  کرده اند و درجه خلوص ذات ایشان دارد. یعنی اینکه برخی از ارواح به دلایل گوناگون ازجمله تعصبات کور، نقصان تکامل روحی، مادی گرایی و نمونه هایی از این دست، ممکن است قرنها وقتشان صرف آموزش و گذراندن زندگی های متوالی در هر یک جهان های پست مادی باشد تا بر اثر تجارب گرانبهایی که در کوران زندگی و آموزش های سخت و گوناگون به دست میاورند، لایق وصل به جانان گردند.

از همین روح متعالی سوال شد که آیا وضعیت ظاهری ازحیث مقام  و ثروت و معلومات تاثیری در نوع زندگانی وی و جهان روحی که به آن داخل میشود دارد؟ که ایشان چنین پاسخ داده اند:

- البته که تاثیر خواهد داشت. همانگونه که  در بالا گفتم هریک از جهانهای روحی که محل سکنی و ماوای ارواح است، ساخته ذهنیت و اراده مجموعه ارواح همان طبقه روحی میباشد. لذا  ارواح پس از مرگ به سمت و سویی از جهان های روحی پرواز میکنند که مطابق با آمال و آرزوها و هم طیف آنان باشد. اما اگر منظور شما این است که یک شخص ثروتمند و دارای خدم و حشم فراوان پس از مرگ هم دارای همان جاه و شوکت و خدم و حشم میباشد باید بگویم نخیر این گونه نیست و اتفاقا یکی از ناراحتی ها و عذابهای ارواحی که در زندگی دنیایی اشان دارای قدرت و ثروت و امکانات فراوان برای به خدمت گرفتن وسایل و ابزار  و انسانها درجهت تامین منافع و مطامع خود بودند، این است که پس از مرگ، خود را تنهای تنها می بینند و از آنجا که اینان در زندگی دنیایی اشان عادت کرده بودند که هر لحظه عده ای چاپلوس همواره دورو بر اینان باشند و سایه به سایه وی حرکت کنند و باعث فخر و نخوت این اشخاص در جوامع گردند، پس از مرگ دیگر چنین چیزی برایشان ممکن و میسر نخواهد بود و عدم توجه سایر ارواح و عبور بی تفاوتشان از کنار این اشخاص خودخواه باعث ایجاد حس غربت و تنهایی و دلتنگی شدید در مسیر حرکتشان به جهان های روحی مخصوص به خود می باشد. و برعکس این موضوع هم صادق است که انسانهای تنها و گمنامی در دنیای شما دیده می شوند که بدون آنکه خود و سایر مردم بدانند، چنان در دستگاه الهی محبوب و شناخته شده اند که پس از مرگ با مشاهده استقبال و خوشامدگویی دسته بزرگی از ماموران الهی تازه متوجه می شوند که  بواسطه یک عمر زندگی پاک و بدون حاشیه و خلوص نیت دارای خدم و حشم فراوانی در جهانهای روحی بوده اند که خود نمی دانستند. معمولا ارواحی که در زندگی چندروزه و کوتاه دنیایی در چنبره امکانات و خدم وحشم و ثروت و مقام بودند و بواسطه آن گمراه و مادیگرا گشته اند، پس از مرگ با دیدن وضعیت عالی و بهجت آور  ارواحی که در دنیا گمنام ولی  در دستگاه الهی محبوب و مشهورند، بسیار به حال خویش متاسف شده و همواره در حسرت و غبطه خوردن به حال ارواحی هستند که دانستند چگونه زندگی کنند  تا در آخرت مورد لطف و رحمت خداوند قرار بگیرند.

از همین روح متعالی سوال شد که  اشخاص معروفی که در جوامع انسانی مشهورند  و بواسطه این اشتهار، دارای طرفداران و بعضا مخالفانی می باشند، وضعیتشان به هنگام مرگ و پس از مرگ چگونه خواهد بود؟ که چنین پاسخ دادند:

- انسان در زندگی دنیایی اش به طرق گوناگون مورد آزمایش ازسوی خداوند قرار میگیرد. از جمله آزمایش هایی مثل فقر، ثروت، مقام، معلومات و سواد و حتی معلومات دینی، همه اینها ابزاری هایی مادی و معنوی برای آزمایش روح در این دنیای مادی است. پس هرچه انسان گمنام تر باشد آزمایش وی راحت تر است و اشتهار و مقام و ثروت و معلومات زیاد یکی از بلایا و مواد آزمونی سختی است که هر کسی از عهده به سلامت بیرون آمدن از آن را ندارد. فقر نیز از لوازم آزمایش الهی است که باید بگویم کسانی که از فقر جان به سلامت بیرون بردند تعدادشان خیلی بیشتر از کسانی است که به واسطه ثروت آزمایش شده اند. و کسانی که به واسطه گمنامی توانستند جان پاک به محضر الهی برسانند خیلی بیشتر از کسانی است که به وسیله اشتهار و معروفیت مورد آزمایش خداوند قرار گرفتند. پس اینطور نتیجه میگیریم که برخورداری از امکانات و نعمات زیادتر از مصرف معمولی چه از نوع مادی اش مثل ثروت و مکنت و چه از نوع معنوی اش مثل مقام و اشتهار درمیان مردم، از عوامل شکست معنوی بسیاری از انسانهایی است که بدین وسیله مورد امتحان قرار گرفته شده اند و اشخاص کمی در صنف طبقات برخوردار از نعمت و مکنت هستند که بتوانند از وسوسه این امکانات مادی و معنوی دچار لغزش و تزلزل نشوند.

اما خوشا به حال کسانی که در عین دارا بودن یکی از ابزارها و نعماتی که باعث سرآمد شدن و اشتهارشان درمیان مردم میشود، خود را از لغزش و گرویدن به سوی مادیگرایی و انحرافات اخلاقی و معنوی به دور نگهداشته و همواره از امکاناتی که در اختیار دارند درجهت کمک و اعتلای مادی و معنوی جامعه و همنوعان خویش استفاده می نمایند. این دسته از انسانها را میتوان اولیاالله خطاب کرد که ارکان جهان به واسطه حضور این انسانهای متعالی همواره در حال تعادل و پایداری و رو به کمال است.