energi/riki

بنام خدا
انرژی ریکی


منبع: hrasulakbari.blogfa.com/

حرکت جریان های الکتریکی در بدن مدتها پیش شناخته شده است. این جریان ها در مسیر سیستم عصبی جاری و یکی از راههای خود تنظیمی بدن هستند. سیستم عصبی با همه اندامها و بافتهای بدن ارتباط دارد و پیام ها از طریق آن به مغز جاری می شوند تا تمام فعالیت های بدنی را تنظیم کنند.

 

 جریان های الکتریکی همچنین از قلب به درون سیستم گردش خون، که به وسیله محلول نمک خون امکانپذیر می شود، جاری می شوند. جریان های الکتریکی در درون و بین تمام سلول های بدن جاری هستند. بسیاری از سلول های بدن در واقع کریستال های مایع دارند. این کریستال های زنده در غشاهای سلولی، در غلاف میلین اعصاب، و در بسیاری نقاط دیگر بدن وجود دارند. تمام کریستالها وقتی تحت فشار قرار گیرند اثرهای پییزو الکتریک ایجاد می کنند.یک سیستم عصبی ثانویه به نام پری نوریوم وجود دارد که از یک لایه بافت همبند که سیستم اعصاب را احاطه کرده است تشکیل شده است.هرگاه قسمتی از بدن آسیب می بیند، سیستم پری نوریومی در قسمت آسیب دیده یک پتانسیل الکتریکی ایجاد می کند که بدن را از آن آسیب آگاه می کند. سیستم پری نوریومی نسبت به میدان های مغناطیسی بیرونی نیز بسیار حساس و واکنش دهنده است.جریان های الکتریکی جاری در بدن انسان، میدان های مغناطیسی ای به نام میدان های زیست-مغناطیسی ایجاد می کند که به بدن انسان نفوذ و آن را احاطه می کند. مغناطیس سنجهای حساس میدان های زیست-مغناطیسی را ثبت کرده اند.قرائت های زیست-مغناطیسی برای درک بهتر چگونگی کارکرد بدن و برای تشخیص بیماری ها مورد استفاده قرار می گیرد.مغز و تمام اندام های بدن میدان های زیست-مغناطیسی مخصوص خود را دارد که آنها را احاطه کرده است. هر اندام در حالت سلامت یک فرکانس خاص دارد و وقتی بیمار شود از این فرکانس خارج می شود . مجموع تمام میدان های زیست-مغناطیسی، یک میدان زیست- مغناطیسی به هم پیوسته بزرگ واحد را تشکیل می دهد که بدن را احاطه می کند که شبیه هاله است.این میدان های مغناطیسی با میدان های مغناطیسی دیگر نزدیک به بدن، مانند میدان های مغناطیسی آدم های دیگر، بر هم کنش دارد. این اصل القاء نام دارد. بنابراین  میدان زیست- مغناطیسی هر شخصی بر میدان زیست- مغناطیسی شخص دیگر اثر می گذارد. این اثر، بر سلامت هر انسان و همچنین بر کارکرد اندام ها و بافت های بدن او تأثیر می گذارد.این پدیده همچنین مبنای علمی تأثیر درمانی یک نفر بر دیگران است.دست ها نیز میدان های زیست-مغناطیسی دارند که آنها را احاطه کرده است. میدان های زیست-مغناطیسی دست های شفاگران در هنگام درمان اندازه گیری و ثابت شده است که میدان زیست-مغناطیسی دست های آنان بسیار قوی تر از میدان دست های کسانی است که شفاگر نیستند.حداقل بخشی از انرژی شفا بخش دست ها را سیستم پری نوریومی تولید می کند. این سیستم، اعصاب را احاطه می کند و مسیری است برای هدایت مستقیم جریان های الکتریکی.اگر یک سلول به دلیلی فرکانس خود را تغییر دهد پیام هایی که از سلول های مجاور می آیند، به برقراری مجدد فرکانس صحیح تمایل خواهند داشت. البته، اگر تعداد زیادی از سلول ها از تعادل خارج شوند، قدرت مجموع ارتعاش های سیستم تا حدی کاهش می یابد که پایداری از دست می رود از بین رفتن این انسجام موجب ایجاد بیماری یا اختلال می شود. این وضعیت با مفهوم متافیزیکی آغاز بیماری در هاله یا میدان زیست- مغناطیسی پیش از بروز آن در بدن فیزیکی، مطابقت دارد. وقتی یک شفاگر دستهایش را نزدیک اندام بیمار می گذارد و شروع به شفا دادن میکند، میدان زیست مغناطیسی ای که از دستهای شفاگر ساطع میشود بسیار قوی تر از میدان زیست-مغناطیسی است که از اندام بیمار ساطع میشود، بنابر این اندام بیمار دوباره فرکانس خود را با گستره فرکانسهای سلامت تطبیق میدهد.

منبعی ابر آگاه در درون ما

یکی از ویژگیهای منحصر به فرد  ریکی این است که توانایی انجام آن از همسویی می آید. همچنین لازم نیست ریکی توسط ذهن آگاه شفاگر هدایت شود، بلکه خود ریکی خود را هدایت می کند و از انرژی شخصی خود شفاگر استفاده نمی کند.همسویی در حقیقت یک جنبه ذاتی را در ما بیدار می کند که سطح آگاهی برتری به یکپارچگی، سلامت و شفا دارد. چون این آگاهی خارج از ذهن هوشیار ما جای دارد، بنابر این این آگاهی از منبعی ابر آگاه در درون ما میاید.پس ابر آگاهی کارکرد تالاموس و سیستم عصبی پری نوریومی را برای ایجاد انژی ریکی و رساندن آن به محل آسیب دیده از طریق دستهای شفاگر هدایت می کند.میدانیم که هر چه از منبع میدان مغناطیسی دورتر شویم، قدرت میدانهای زیست مغناطیسی به سرعت کاهش می یابد. پس شفا از راه دور را که بیمار کیلومتر ها دور تر یا حتی در آن سوی کره زمین است،چگونه میتوان توضیح داد؟

 ممکن است امواج اسکالر مسئول شفا از راه دور باشند. وقتی دو میدان مغناطیسی فرکانسی کاملا یکسان دارند و کاملا ناهمفاز هستند، همدیگر را حذف می کنند. این حذف شدن اثر های دو میدان را از بین نمی برد، چون پتانسیلهای آنها هنوز وجود دارد و پدیده ای ایجاد میکنند که امواج اسکالر نام دارد. امواج اسکالر بر خلاف میدانهای مغناطیسی، با الکترونها بر همکنش ندارند، بلکه با هسته های اتمی بر هم کنش دارند. آنها را نمیتوان در حفاظهای فاراده یا حفاظهای دیگر متوقف کرد. آنها تا هر فاصله ای بدون کاهش قدرتشان منتشر میشوند. همچنین نشان داده شده است که این امواج بر بافت زنده اثر میگذارند و میتوانند شفا ایجاد کنند.

ممکن است این امواج منبع اولیه اثرهای شفا بخشی باشند، نه میدانهای مغناطیسی.بافتهای زنده بدن که از مولکولها و اتمها تشکیل شده اند، بی واسطه با تمام نیروهای طبیعت در ارتباط هستند و از آنها تاثیر میپذیرند.