mirase/dargozashtegan
میراث درگذشتگان
فرامرز ملاحسین تهرانی
چند روز قبل ایمیلی به دستم رسید که نویسنده آن از من سوال کرده بود که آیا می تواند یک کتاب مقدس را به قبر یکی از عزیزانش که به تازگی درگذشته است انتقال دهد. ایشان در توضیح خواسته اش نوشته بود که عزیز درگذشته وی در زمان زنده بودنش، به طور شفاهی به اقوام نزدیکش گوشزد کرده بود هنگامی که از دنیا می رود کتاب مقدسی را که او همیشه به همراه داشته را به هنگام دفن، در کنار جسد وی قرار دهند. این دوست عزیز در ادامه نوشته اند که بعد از آنکه این پدر گرامی از دنیا رفتند به خاطر فراموشی، ما این وصیت متوفی را به جا نیاوردیم و بعد از چند روز که از دفن وی گذشت تازه متوجه این غفلت خود شدیم، تا اینکه بعد از مدتی، روح این عزیز شبی به خواب یکی از نزدیکانمان آمد و از این بابت از همه ما گله و شکایت کرده و ا ز ما خواستند که این وصیت ایشان را حتما به جا بیاوریم.
ایشان در ادامه از من سوال کردند که آیا آنها می توانند درخواست نبش قبر دهند و یا گودالی کوچک در کنار قبر حفر کرده و آن کتاب مقدس را درون آن بگذارند؟
در پاسخ به این سوال دوست عزیزمان باید به عرض برسانم که اولا بعید می دانم که مسئولان آن قبرستان برای این منظور به شما مجوز بدهند. اصولا نبش قبر بدون دستور قضایی ممنوع و جرم محسوب می شود. و اینکه شما بخواهید در کنار قبر گودالی ولو کوچک هم حفر کنید باز هم این کار جرم محسوب می شود و امکان دارد ماموران آن آرامگاه از شما درباره علت این کار پرس و جو کرده و شما دچار مشکل شوید.
به نظر من بهترین توشه هر روح برای آخرت وی، آن فضایل معنوی است که از طریق اعمال و کرداری که در دنیا داشته همراه وی می باشد و گرنه هیچ شی و وسیله ای ولو حتی دارای یک محتوای مقدس و بار معنوی هم که باشد پس از مرگ دیگر به درد انسان نمی خورد، زیرا تمام آموزه های اخلاقی و معنوی در هر قالب و صورتی که باشند برای پیشبرد اهداف الهی و معنوی و تجلی آن در کردار و اعمال و افکار و گفتار انسان ارزشمند و باقی خواهد ماند و دستگیر انسان در جهان پس از مرگ خواهد بود، وگرنه صرفا حمل این وسایل و کتب و رسائل توسط انسان در هر مکانی که در آن حضور می یابد، ذره ای به امتیازات معنوی وی در نزد پروردگار متعال نمی افزاید.
البته انشاالله روح عزیز درگذشته تان عمل کننده به دستورات و احکام معنوی آن کتاب مقدس بوده است اما بعد از مرگ دیگر احتیاجی به دفن آن کتاب در کنار جسد ایشان نیست و چه بسا به واسطه پوسیدگی و خرابی و تعفن جسم در گور، به آن کتاب مقدس بی احترامی گردد. اگر شما خواهان شادی روح عزیزتان هستید من پیشنهاد می کنم به نیابت از آن مرحوم، هر روزه دقایقی هرچند کوتاه صفحاتی از آن کتاب را بخوانید و درباره آموزه های وحیانی آن تعمق نموده و ثوابش را به روح عزیز درگذشته تان تقدیم نمایید.
و اما اینکه روح متوفی به خواب یکی از نزدیکان آمده است و اصرار بر اجرای وصیت ایشان مبنی بر دفن آن کتاب در کنار جنازه یا قبر وی را دارد، باید به عرض برسانم؛ لزوما نباید هر خواسته و پیام ارواح تازه درگذشته را جدی بگیریم. زیرا اینان به واسطه آنکه هنوز به عقل کامل روحی نرسیده اند و همان باورها و جهان بینی زمان حیاتشان را دارند، بعد از مرگ توقعاتی از بستگان خود دارند که اجرای برخی از آنها حتی عقلانی هم نیست. مثل همین خواسته روح تازه درگذشته که خواهان نبش قبر خودش می باشد. ارواحی که تازه از دنیا رحلت کرده اند هنوز تابع احساسات و عقاید زمان حیاتشان می باشند و همچنان مقید به اجرای آداب و رسوم و مراسمات دنیایی برای خویش می باشند. ما باید ببینیم کدامیک از درخواستهای ارواح درگذشته ما، منطبق با عقل، شرع و عرف جامعه است و اگر منافاتی با آنها نداشت می توانیم البته به نسبت توانایی مان آنها را اجرا نماییم. درخواست های ارواح وحی منزل نمی باشد و اجرای آنها فقط باعث خوشحالی آنها خواهد شد و هیچ اثری بر میزان پاداش یا کیفری که قرار است به واسطه اعمالشان در آخرت دریافت دارند، نخواهد داشت.
در آخر ضمن آرزوی سلامت برای نویسنده این نامه و طلب شادی روح عزیز ایشان از خداوند متعال، به ایشان متذکر میگردم که نیازی به اجرای درخواستی که روح متوفی در عالم رویا از ایشان و سایر اقوام داشته اند، نیست و مواردی را که در مقام پاسخ در این یادداشت نوشته ام را به شکل شفاهی برای روح عزیز تازه درگذشته تان انتقال دهید، درست انگار که دارید برای یک فرد زنده آن را شرح می دهید و مطمئن باشید که روح آن عزیز پیام مرا دریافت خواهد کرد و به آگاهی تازه ای از قوانین عالم ارواح دست خواهند یافت.
موفق باشید.
